در چیلرهای جذبی برخلاف چیلرهای تراکمی از جذبکننده (Absorber) و مولد حرارتی (ژنراتور) به جای کمپرسور استفاده میگردد. عمومیترین خنککننده در چیلرهای جذبی سیستم برمید لیتیم (لیتیوم برماید) است. در این سیستم، در قسمت جذبکننده، بخار آب توسط لیتیوم برماید غلیظ جذب شده و در قسمت مولد حرارتی، آب بر اثر حرارت تبدیل به بخار میشود. بخار آب در کندانسور که دارای فشار ۱/۰ اتمسفر است به حالت مایع در میآیدو سپس در خنککننده که تحت فشار ۰٫۰۱ اتمسفر دوباره به بخار تبدیل میگردد و آب برای اینکه تبخیر گردد گرمای نهان خود را از محیط خنککننده میگیرد و باعث ایجاد برودت میگردد سپس بخار آب ایجاد شده در خنککننده به جذبکننده منتقل میگردد و دوباره این چرخه تکرار میشود.
انواع چیلر جذبی
۱- گروه تک اثره (Single effect)
که خود به سه دسته چیلرهای تک اثره با تغذیه بخار، تک اثره با تغذیه آب داغ (دمای بالای ۱۰۰ درجه سانتیگراد) و تک اثره با تغذیه آب گرم(دمای زیر۱۰۰ درجه سانتیگراد) تقسیم میشوند که نحوه کار آنها مشابه بوده و همگی دارای حداقل یک مولد حرارتی میباشند.
۲- گروه دو اثره (Double effect)
که به دو دسته دو اثره با تغذیه بخار و دو اثره با شعله مستقیم طبقهبندی میشوند. این چیلرها، جز نسل جدید چیلرهای جذبی بوده و دارای سیکل تبرید کاملتری نسبت به چیلرهای جذبی تک اثرهاست.
ضریب عملکرد چیلرهای جذبی و چیلرهای تراکمی
- ضریب عملکرد چیلرهای جذبی تک اثره بین ۰٫۶ الی ۰٫۸ است.
- ضریب عملکرد چیلرهای جذبی دو اثره 1.2 است.
- ضریب عملکرد چیلرهای تراکمی بین ۲ تا ۶٫۱ است.
ضریب عملکرد COP چیلر جذبی نسبت به چیلر های تراکمی بسیار کمتر و اغلب بین ۰٫۵ تا ۱ می باشد (در چیلر تراکمی ضریب عملکرد حداقل ۳ است) و این مسئله یکی از بزرگترین معایب سیستم جذبی محسوب می شود. بهتر است فقط زمانی از نوع چیلر جذبی استفاده شود که از یک منبع حرارتی بدون استفاده که در حال تلف شدن است استفاده کنیم و سیکل آن را راه بیاندازیم. این منبع حرارتی می تواند آب گرم و یا بخار، حرارت دفع شده از توربین گاز، گرمای دودکش کوره ها و بویلرها و هر نوع حرارت مستقیم و یا غیر مستقیمی باشد که بتوان آن را با سیکل جذبی بازیافت و جهت سردسازی آب استفاده نمود. انواع آن عبارتند از تک اثره و دو اثره که در نوع تک اثره ، آب به عنوان مبرد و ماده لیتیوم بروماید به عنوان جاذب استفاده می شود.